Του Γιάννη Νικολόπουλου, Μαθηματικός - Ειδικός Παιδαγωγός

 

Οι πραγματικοί παιδαγωγοί όλων των βαθμίδων, αλλά ιδιαίτερα οι φροντιστές, αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα τις Μαθησιακές Δυσκολίες που βιώνουν τα παιδιά. Προβληματίζονται, αναζητούν εξηγήσεις και μεθόδους, για να βρουν τον δρόμο που θα οδηγήσει το παιδί στην μεγαλύτερη δυνατή ακαδημαϊκή επιτυχία. Όπως όλοι γνωρίζουμε, η σημαντική επιτυχία του παιδιού είναι και επιτυχία του φροντιστηρίου.

 

Εδώ θέλουμε να συμβάλουμε στην καλύτερη κατανόηση από την μεριά του εκπαιδευτικού των Μαθησιακών Δυσκολιών και να τονίσουμε ότι: σχεδόν για κάθε παιδί που παρατηρούνται μειονεξίες, υπάρχουν και προτερήματα. Στα προτερήματα θα πατήσουμε/στηριχθούμε για να αντιμετωπίσουμε τις αδυναμίες.

 

Αρκετοί σήμερα με ευκολία και χωρίς γνώση λένε: Όταν εγώ έμαθα γράμματα στο χωριό μου δεν ξέραμε για δυσλεξία και δυσαριθμησία, τι μόδα είναι αυτή; Επίσης όταν δεν εξελίσσεται, δεν προοδεύει στα μαθηματικά ή στα φιλολογικά ένα παιδί τότε ακούγεται: «φταίνε άλλοι παράγοντες»!!! Ναι αλλά ποιοι είναι αυτοί, οι άλλοι παράγοντες; Είναι εξωτερικοί παράγοντες δηλαδή το περιβάλλον όπως η οικογένεια, το σχολείο, ο/η εκπαιδευτικός ... ή μήπως εσωτερικοί παράγοντες που έχουν σχέση με αδυναμίες των παιδιών.

 

Καταρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ότι για ένα φυσιολογικό παιδί που προσπαθεί και δεν καταλαβαίνει, δεν ευθύνεται το παιδί αλλά ο/η εκπαιδευτικός που δεν βρήκε τον τρόπο/μέθοδο για να περάσει, να μεταδώσει το θέμα στο παιδί. Αυτό είναι το πνεύμα της Σύγχρονης Παιδαγωγικής.

 

Σε τούτο το μικρό σημείωμα δεν φιλοδοξούμε να μετατρέψουμε τους φροντιστές από Μαθηματικούς, Φιλόλογους, Φυσικούς ... σε Ειδικούς Παιδαγωγούς αλλά να δώσουμε μια πρώτη τροφή, μια αρχική εικόνα για παρατηρήσεις/ενδείξεις. Όταν για παράδειγμα κάποια παιδιά κατέχουν βάσεις γνώσεων, αναγκαία προαπαιτούμενα για να αντιμετωπίσουν π.χ. την μέθοδο Horner ή το Ορισμένο Ολοκλήρωμα και δέχονται στο φροντιστήριο τις ίδιες εκπαιδευτικές πληροφορίες με τους υπόλοιπους συμμαθητές τους και παρά την φιλότιμη και αυξημένη σε χρονική διάρκεια προσπάθεια τους, εντούτοις δεν παρουσιάζουν τα αντίστοιχα ικανοποιητικά αποτελέσματα, εδώ μας κτυπάει το καμπανάκι και πρέπει να παρατηρήσουμε:

 

Στις περιπτώσεις δυσλεξίας τα παιδιά κάνουν λάθη στον γραπτό λόγο, δηλαδή στην ανάγνωση και την γραφή. Παρουσιάζουν έλλειμμα στην κατανόηση των λεκτικών πλευρών του προβλήματος ή στην διατύπωση της λύσης, που είναι και το δυσκολότερο σημείο.

 

Βέβαια οι φροντιστές όλων των ειδικοτήτων ούτε διάγνωση, ούτε αξιολόγηση πραγματοποιούμε, αλλά όταν παρατηρήσουμε κάποια από τα παραπάνω σημεία, ερχόμαστε σε άμεση επικοινωνία με τους γονείς και αναζητούμε από κοινού την έρευνα για την διαπίστωση ή απόρριψη μιας μειονεξίας. Συνήθως, στα φροντιστήρια τα παιδιά τα αναλαμβάνουμε σε ηλικία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οπότε είναι πολύ πιθανό να έχουν παρατηρηθεί Μαθησιακές Δυσκολίες ή ακόμη και διαγνώσεις σε μικρότερη εκπαιδευτική βαθμίδα, που οι γονείς να μην μας έχουν αναφέρει για διάφορους λόγους. Αν προκύψουν αξιολογήσεις/διαγνώσεις από τα Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα ή τα Κ.Ε.Δ.Δ.Υ. που υποδεικνύουν κάποια ελλείμματα, τότε είναι αναγκαία μια ειδική μεταχείριση.

 

Εδώ τονίζουμε τον ρόλο της ειδικής μεταχείρισης (διαφοροποιημένη διδασκαλία) που χρειάζεται να εφαρμόσουμε σε όλα τα παιδιά που έχουν κάτι το διαφορετικό. Ξεκινάμε την προσπάθειά μας για παράδειγμα με βιωματική διδασκαλία που βοηθά τα παιδιά που έχουν Δυσλεξία - Δυσαριθμησία - Δυσορθογραφία ... μέχρι τα χαρισματικά παιδιά που έχουν ανάγκη κάτι το έξτρα, κάτι πιο περίπλοκο, για να μπορούν να συμμετέχουν με διάρκεια στο μάθημα. Επίσης τα «ατίθασα» παιδιά, που παρουσιάζουν Δ.Ε.Π. – Υ. (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα), θα τους τραβήξουμε την προσοχή με μια βιωματική διδασκαλία π.χ. μια παρουσίαση ενός θέματος από την καθημερινή δραστηριότητα, με το πρόγραμμα power point!!!

 

Θα διακρίνουμε γρήγορα, ότι η βιωματική παρουσίαση θεμάτων, θα τραβήξει το ενδιαφέρον όλων των μαθητών μας και τα αποτελέσματα θα είναι εντυπωσιακά.